Nasılda sırasıyla dizilmiş.
Sanki bu rayları dizen,
olması istediği hayatını maketlemiş.
Bu tren nasılda almış rayını gider?
Ben asla böylece rüzgara vurup gidemem.
Ardından el sallayan kadınlar,
İçi hüzün dolu bavullar var.
Bu vagonlar ayrılıkları taşırlar.
Yakarışları belkide son bakışları.
Yok mu bu trenlerden inenlerin kavuşmaları ?
Uzaktan bir ses geliyor umarım bu son tren.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder