Taşkent

Kaldırım kenarında açan çiçek misali
Seçemiyoruz hayatın neresinde ikamet edeceğimizi
Kimin kalbine merhaba deyip kime veda edeceğimizi
Ya biri üstümüze basıp geçecek
Ya da taşla çevirecek etrafımızı
Öyleyse kim olacak bu biri ?

Kimsenin ekmediği bir tohumdan
Umut Umut sıkışmış taşların arasından
Gri bir kente filizlendi
Amacı belki de biraz olsun renk getirmekti
 Budur işte kaldırım kenarındaki çiçeğin kaderi
Belki de hayatında hiç kalbine dokunulmamış
Kimsesiz hissetmiş dört duvara sıkışmış insanların kaderi gibi .