Bana insanlara güvenmekten bahsetme.
Güvendikçe yeniliyorum çünkü.
Farkında olmadan fazla benimsiyorum,
Sonra çocuk gibi korkuyorum işte kaybetmekten.
İnsan vazgeçmeyi öğrendikçe büyürmüş.
Dedim ya çocuk gibi korkuyorum diye,
senden vazgeçtiğim an büyüyeceğim işte.
Belki zor olacak ama büyüyeceğim.
Çünkü nefret eder gözde kaybetmekten,
Çünkü en zayıf noktam gidenler,
Diyemez ki gitme diye!
Tercih etmiştir elveda derken.
Oysa içimde fırtınalar kopuyorken,
Dışarıda yaprak kımıldamıyor.
Bilmiyorsun nasıl bir boşluktayım,
Bilmiyorsun içim nasıl bir bomboş,
Yemin ederim ki bilmiyorsun.
Sana gökyüzüm derken
Bir bulut bile olamıyorsun,
Bir bulutluk yer bile bırakmıyorsun.
Sen en değerlini toprağa vermeden kaybetmek nedir
bilemezsin çocuk.
o yüzden bana insanlara güvenmekten bahsetme.
